Les 22. Wat ik zie is een vorm van wraak.
Wat ik zie is een vorm van wraak.
1. Het idee van vandaag beschrijft nauwkeurig hoe ieder die er in zijn denkgeest aanvalgedachten op nahoudt, de wereld móet zien. Aangezien hij zijn kwaadheid op de wereld heeft geprojecteerd, ziet hij wraak op het punt staan hem te overvallen. Zijn eigen aanval wordt zo als zelfverdediging gezien. Dit wordt steeds meer een vicieuze cirkel, tot hij bereid is zijn manier van zien te veranderen. Zo niet, dan zullen gedachten van aanval en tegenaanval hem volledig in beslag nemen en zijn hele wereld vullen. Welke innerlijke vrede is er dan nog voor hem mogelijk?
2. Aan deze barbaarse fantasie wil je nu juist ontsnappen. Is het geen verheugend nieuws te horen dat het geen werkelijkheid is? Is het geen blije ontdekking te bemerken dat je ontsnappen kunt? Jij hebt zelf gemaakt wat je wilt vernietigen: alles wat je haat en wilt aanvallen en doden. Al wat jou angst inboezemt, bestaat niet.
3. Kijk tenminste vijf keer vandaag, telkens zeker een minuut, naar de wereld om je heen. Zeg bij jezelf, terwijl je ogen langzaam van het ene naar het andere voorwerp, van het ene naar het andere lichaam gaan:
Ik zie alleen het vergankelijke.
Ik zie niets wat duurzaam is.
Wat ik zie is niet werkelijk.
Wat ik zie is een vorm van wraak.
Vraag jezelf aan het einde van elke oefenperiode af:
Is dit de wereld die ik werkelijk wil zien?
Het antwoord is overduidelijk.
Uit: Een cursus in wonderen, Werkboek les 22, Helen Schucman, Uitgeverij: Ankh Hermes.
